Overdenking | Jezus, onze hoop
Overdenking Kerstavond 2024 over Jesaja 40:31
“Maar wie hoopt
op de HEER
krijgt nieuwe kracht.”
Lieve mensen,
Vanavond is er om zeven uur in Rome een deur open gegaan. Elke 25 jaar wordt er in de Rooms-Katholieke Kerk een zogeheten Jubeljaar of Heilig Jaar gehouden. Dat is een oude traditie om schoon schip te maken en met nieuwe energie de toekomst tegemoet te gaan.
In dat kader opende Paus Franciscus vanavond een deur in de Sint Pietersbasiliek. Die Heilige Deur zit normaal gesproken dichtgemetseld. Maar bij het begin van een Jubeljaar wordt die symbolisch geopend. Het komende Jubeljaar 2025 heeft als thema: “Pelgrims van hoop”.
Ik wil daar vanavond graag bij aansluiten. Want we vieren met christenen over de hele wereld en uit alle mogelijke kerken, ja, met alle mensen van goede wil, dat God als mens in deze wereld is gekomen. God is mens geworden zodat wij weer beeld van God kunnen worden.
Dat geeft hoop. We zijn pelgrims van hoop die samen onderweg zijn om in deze wereld iets van Gods goedheid te laten zien. En Kerst vieren is ook zoiets als “schoon schip maken en met nieuwe energie de toekomst tegemoet te gaan.” Kerst is een nieuw begin. Gods nieuwe begin. En dat is hoopvol: dat je met God altijd een nieuw begin kunt maken.
2
Ik wil met jullie luisteren naar deze profetische uitspraak van Jesaja: “Maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht.”
En die nieuwe kracht hebben we nodig in een wereld waarin hopeloosheid de toon zet. We leven in een wereld van gebroken dromen.
Het visioen van vrede ligt aan gruzelementen: onze wereld is er een vol oorlog en dreiging van oorlog.
Het visioen van verbinding ligt kapot op de grond: wat is er veel polarisatie en vijandschap.
En in je persoonlijke leven kan het visioen van geluk en gezondheid stuk zijn gevallen: je bent ziek, je relatie is kapot, de dood is je leven binnen gekomen, je bent je zekerheid kwijt.
In die wereld van gebroken dromen roept Jesaja uit:
“Máár wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht.”
Het is nog net Advent vanavond, morgen vieren we Kerst. Advent is verwachten, hoop koesteren, niet bij de pakken neerzitten. En als we hopen op de HEER, dan kijken we uit, niet naar wat wij zelf al dan niet kunnen, maar naar wat Jezus kan, en naar wat Hij aan hoop teweegbrengt. Want waar Jezus verschijnt, daar wordt alles nieuw:
Wanhoop verandert in verwachting.
Haat verandert in liefde.
Zwakheid verandert in kracht.
Schuld verandert in vrijspraak.
Oorlog verandert in vrede.
Hardvochtigheid verandert in zachtmoedigheid.
Gebrokenheid verandert in heelheid.
Zie je het voor je? Misschien wel niet, want het is niet goed voorstelbaar. We voelen wel aan dat dat allemaal helemaal niet vanzelfsprekend is. Het is toch niet minder dan een wonder als dat gebeurt?
Op weg naar Kerst hopen we op een wonder: dat God mens wordt, dat God midden in deze kapotte wereld tevoorschijn komt met iets heel nieuws, iets ongedachts en onverwachts. En dat is het ook: wie had dat bedacht, dat God mens werd, een baby in een voerbak, een pasgeboren kind, een wonder.
Maar zo komt God in deze wereld tevoorschijn. Hij gaat met mensen mee op weg. Als een teken van hoop. Jezus is onze hoop op een betere wereld, op een wereld die eens zelfs volmaakt zal zijn.
3
Zover is het nog niet. Maar we zeggen wel tegen elkaar: “Wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht.” Als je je hart openstelt voor al het goede wat Jezus brengt, als je je toevertrouwt aan wat Hij wil doen in deze wereld, als je veel verwacht van Jezus – dan komt er nieuwe energie vrij, nieuwe dynamiek, nieuwe kracht. Dan kun je je futloosheid en je hopeloosheid en je onmacht loslaten en je mee laten nemen in Gods vernieuwingsbeweging in deze wereld.
Want er is een deur open gegaan.
Niet alleen vanavond in Rome, maar ook in deze wereld. Er is een deur open gegaan. En we kunnen door die deur heen gaan en pelgrims van hoop worden: mensen die onderweg zijn met hoop in hun hart. Wij kunnen vandaag de handen en voeten en ogen en oren van Jezus worden en hoop-verleners zijn.
Dat vind ik een mooie variatie op hulp-verleners: we zijn hoop-verleners. Wij zijn mensen – tenminste: we kúnnen het zijn – die in het spoor van Jezus hoop brengen in deze wereld.
Want hoop is niet alleen een verlangen dat je koestert, hoop is niet alleen een gevoel van optimisme, hoop is ook een kwestie van hard werken. Hoop moet je doen.
Ben jij een hoopverlener?
Ben jij iemand die in de navolging van Jezus zaden van hoop zaait in deze wereld?
Want uit de hoop die jij verleent, kan een ander mens nieuwe kracht putten. Hoe je dat doet?
Bied een luisterend oor: neem bewust tijd om écht te luisteren naar iemand die worstelt of zich eenzaam voelt. Alleen al gehoord worden kan zo hoopgevend zijn.
Spreek een vriendelijk woord: er is al zoveel negativiteit in deze wereld. Een eenvoudig woord van bemoediging of waardering kan licht brengen in iemands dag.
Geef praktische hulp: help iemand met iets wat voor hem of haar moeilijk of onmogelijk is. Boodschappen doen, een klusje klaren, op kinderen passen. Je betrokkenheid is een teken van hoop.
Herstel een beschadigde relatie: misschien is er door een misverstand of door pijn een kloof ontstaan tussen jou en iemand anders. Het initiatief nemen om deze kloof te overbruggen kan voor beide partijen hoop en genezing brengen.
Maak een klein gebaar: een hand op de schouder, een vriendelijke groet, een brandende kaars, een warme handdruk. Hoop zit in een klein hoekje.
4
Lieve mensen, er is een deur open gegaan.
God heeft een deur open gedaan in deze wereld toen Jezus werd geboren.
En de uitnodiging aan jou is vanavond: ga door die deur heen, ontvang Gods genade, en wordt een pelgrim van hoop, een hoop-verlener die onderweg is in de toekomst van God.
Een toekomst vol van hoop.
.